در اين مورد به داستانى اشاره مى كنيم:
«در عهد ابوبكر صديق جماعتى از يمن آمدند و گفتند: چيزى از قرآن بر ما خوانى. قرآن بر ايشان خواندند، ايشان بگريستند. ابوبكر گفت: اول ما نيز چنين بوديم چون قرآن مى شنيديم، فالان قست قلوبنا؛ اكنون دلهاى ما سخت شد». [1]
چهارم: نبردهاى پيامبر اسلام: در اين مورد به نبرد احد، طائف، حنين، تبوك، خيبر اشاراتى دارد. [2]
به علاوه موارد فوق، ابوالفتوح در موضوعات ديگرى هم مطالب فراوانى آورده است؛ از باب نمونه مى توان به ميزان شناخت حديث، اعجاز قرآن، نماز، روزه، اثر دعا و... [3] اشاره نمود.
نكته قابل ذكر اينكه ابوالفتوح در موضوعات فوق از بيان حوادث تاريخى گرفته تا شأن نزول آيات مربوط و نيز رواياتى كه در اين موضوعات بيان نموده، همه در راستاى اهداف تربيتى و اخلاقى و گاهى كلامى است.

[1] ر.ك: گزينه روض الجنان، ص ۲۰۹.

[2] همان، ص ۱۸۹، ۲۰۶، ۲۱۵، ۲۸۷.

[3] همان، ص ۱۶۶، ۲۲۶، ۲۳۳.