ج‌

- در فرض سؤال، هيچ يك از زوج و زوجه محصن نيستند اگر چه زوجه قبل از تمام شدن عدّه رجوع به بذل نموده باشد. بلى چنانچه زوج بعد از رجوع زوجه به بذل و رجوع او به زوجه دخول نمايد بعد از دخول و تمكّن از دخول بعدى محصن است و در اين فرض زوجه نيز محصنه است.

س 18

- هر گاه زن در عدّه وفات شوهر زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.

ج‌

- محصنه نيست.

س 19

- مردى كه زنى را بعقد انقطاعى خود درآورده هر گاه مرتكب زنا شود آيا محصن است يا خير؟ و هم چنين زنى كه بعقد انقطاعى مردى درآمده اگر زنا كند محصنه است يا خير؟.

ج‌

- مرد مذكور محصن نيست و زن هم معلوم نيست محصنه باشد.

س 20

- هر گاه زوج در مدّت چهار ماه، زوجه دائمى خود را وطى نكند اگر پس از چهار ماه، زوجه زنا دهد محصنه است يا خير؟.

ج‌

- در فرض سؤال محصنه نيست.

س 21

- هر گاه زوج بسفر رود و در سفر زنا كند در حالى كه زوجه در وطن است آيا محصن اسن يا خير، مخصوصا اگر براى همين منظور بسفر رفته باشد و آيا سفر بقدر مسافت شرعى يا كمتر از آن فرق دارد يا خير؟.

ج‌

- در فرض سؤال محصن نيست مگر اين كه براى انجام زنا مسافرت نموده باشد كه در اين صورت محصن است و در سفر، مسافت شرعى شرط نيست و صدق سفر عرفى كفايت مى‌كند.

س 22

- هر گاه زنى كه شوهرش بسفر رفته زنا دهد آيا محصنه است يا خير؟.

ج‌

- محصنه نيست.

س 23

- مردى كه زنش مجنونه شده اگر زنا كند محصن است يا خير؟ و نيز زنى كه شوهرش مجنون شده اگر زنا دهد محصنه است يا خير؟.

ج‌

- در مورد سؤال چنانچه مجنون و مجنونه در امر زناشويى متعارف هستند يعنى تمكّن از مقاربت غدوّا و رواحا حاصل است حكم احصان مترتّب است و الّا