ج‌

- موى سگ نجس و نيز نماز در آن باطل است و اگر علم دارند كه موى سگ مخلوط آن پشم است نمى‌شود آن را به مصارفى كه طهارت شرط آن است برسانند لكن در مصارفى كه شرط آن طهارت نيست مثل آن كه جوف لحاف يا متكّا بگذارند و با رطوبت ملاقات نكند، جواز آن بعيد نيست.

س 113

- حمّامى است كه چندين دوش دارد و بدن بسيارى از كسانى كه زير دوش‌ها مى‌روند آلوده به نجاست است و آب كه از حمّام بيرون مى‌آيد بوى بد مى‌دهد اكنون آيا اين آب پاك است يا نجس و بايد اجتناب كرد؟.

ج‌

- در فرض سؤال آبى كه از حمّام خارج مى‌شود اگر متّصل به منبع نباشد بمجرّد ملاقات با نجس، نجس مى‌شود و اگر متّصل به منبع باشد در صورتى نجس مى‌شود كه به ملاقات نجاست بوى نجاست گرفته باشد و در غير اين صورت، محكوم به طهارت است.

س 114

- موش، در خم ماهى افتاده و مرده است، آيا ماهى، قابل تطهير و خوردن است يا نه؟.

ج‌

- قابل تطهير است و بعد از تطهير، خوردن آن جائز است.

س 115

- مقدارى گندم با فضله موش، مخلوط و آرد شده راهى براى تطهير آرد مزبور هست يا نه؟.

ج‌

- راهى براى تطهير آن بنظر نمى‌رسد.

س 116

- بعضى از خرگوشها را مى‌گويند (بز پا) يعنى سم دار، و گفته مى‌شود كه حلال هستند. آيا اين مطلب، صحيح است و يا مطلق خرگوشها حرام گوشت مى‌باشند و بر فرض حرام گوشت بودن، آيا نجس هم هستند يا نه؟.

ج‌

- خرگوش مطلقا حرام است و فرق بين اقسام آن نيست ولى پاك است.

س 117

- يك دانه گندم متنجّس، در ميان يك خروار گندم افتاده اين هم داخل شبهه محصوره است كه اجتناب لازم است يا داخل در شبهه غير محصوره كه اجتناب از آن لازم نيست؟.

ج‌

- بلى داخل در شبهه محصوره است و اجتناب از آن لازم مى‌باشد.