ج‌

- در فرض مسأله اگر عمه مأيوس از رفتن به حج باشد و نائب هم مستطيع و واجب الحج نبوده يعنى نه خودش مال داشته بمقدار استطاعت و نه پدر به او گفته باشد كه همراه من بيا برويم حج، خرج ترا مى‌دهم، نيابت مذكور صحيح و حج او مقبول است إن شاء اللَّه و اگر مستطيع بوده يا واجب الحج به نحوى كه ذكر شد، صحت حج بنظر حقير مشكل است و چنانچه حج را به نيابت عمه به جا آورد بايد هم براى عمه ثانيا نائب بگيرند و هم براى خودش حج مشرف شود.

س 8

- شخصى كه در طواف حج يا عمره مفرده يا عمره تمتع نايب شده آيا بعد از اداء مناسك خود، آن را به جا آورد. يا مخير است در تقديم و تاخير طواف نيابتى؟.

ج‌

- در فرض سؤال احوط آنست كه بعد از فراغ از اداء مناسك خود، طواف نيابتى را قبل از تقصير و خروج از احرام، انجام دهد.

س 9

- آيا جايز است براى نايب در طواف عمره تمتع يا حج كه طواف را در غير موسم به جا آورد يا نه؟.

ج‌

- طواف عمره تمتع و طواف حج بعنوان نيابت از غير، واجب است در موسم حج انجام بگيرد يعنى طواف عمره تمتع را در اشهر حج و طواف حج را در ذى حجه روز عيد و بعد از آن بايد به جا آورد مگر اين كه منوب عنه طواف را فراموش كرده باشد و بعد از گذشتن موسم، متذكر شود كه در اين صورت خود او و در فرض عدم تمكن، نايب او مى‌تواند طواف را در غير اشهر حج به جا آورد.

س 10

- شخصى نماز طواف را بلا فاصله به جا آورده و بعد از سعى و تقصير چون قرائتش درست نبوده براى نماز طواف، نايب گرفت آيا اين نماز صحيح است يا نه؟ و به حج او ضرر مى‌زند يا نه؟.

ج‌

- نايب بايد نماز را بعد از طواف بخواند و در فرض مسأله كه بعد از تقصير، به جا آورده خلاف احتياط است ولى مضرّ بحج نيست.

س 11

- كسى كه حج تمتع به جا مى‌آورد اگر پس از احرام و بعد از وارد شدن به حرم فوت شود كفايت از ساير اعمال حج مى‌نمايد يا بايد براى او نايب گرفته شود؟.