- طبق مسأله شماره 931 توضيح المسائل (موارد سقوط اذان) چنانچه اذان
بگويد حرام است و يا مانعى ندارد؟.
ج
- در فرض مرقوم، سقوط اذان، بنحو رخصت است بنا بر اين گفتن آن مانعى
ندارد.
س 138
- صبحها كه مردم خواب هستند اذان گفتن با بلندگو، چه صورت دارد؟ آيا
مردم آزارى، هست يا نه؟.
ج
- اذان گفتن هر چند موجب بيدار شدن ديگران شود جائز است مگر يقين كند
كه موجب مرض يا شدّت مرض كسى شود.
س 139
- اذان گفتن براى نماز عصر يا نماز عشاء در وقتى كه نماز عصر با نماز
ظهر و نماز عشاء با نماز مغرب خوانده شود و فاصلهاى ايجاد نشود جائز مىدانيد يا
نه؟ اگر جائز نمىدانيد آيا با خواندن تعقيبات، فاصله، ايجاد مىشود و جائز
مىدانيد كه بعد از تعقيبات، اذان گفته شود يا نه و اگر تعقيبات را فاصله مىدانيد
با خواندن تسبيح معروف صدّيقه طاهره عليها سلام و دعايى كه معمولا در جماعات،
خوانده مىشود، فاصله، حاصل مىشود يا اين كه فاصله، وقتى حاصل مىشود كه تعقيبات
كامله و نوافل تمام خوانده شود و روى اين فرض آيا اگر هنوز امام جماعت يا بعضى از
مأمومين مشغول خواندن تعقيب و نوافل مىباشند مؤذّن مىتواند اذان بگويد و تمام
كند يا بايد صبر كند تا اتمام تعقيبات و نوافل، بعد مشغول اذان دوّم شود؟.
ج
- در فرض سؤال گفتن اذان، جائز است اگر چه اولى مراعات احتياط و
نگفتن آن است و با خواندن نماز نافله يا تعقيبات مفصّله كه زياد طولانى باشد فصل،
حاصل مىشود و گفتن اذان مانعى ندارد، بلى با خواندن تسبيح حضرت زهرا سلام اللَّه
عليها يا تعقيبات مختصره، فصل، حاصل نمىشود و بهتر نگفتن اذان است و كسى كه نافله
خوانده جائز است اذان بگويد هر چند نافله ديگران تمام نشده باشد.
س 140
- كسى كه نماز ظهر و يا مغرب خود را به نماز عصر يا عشاء امام