ج‌

- در محلّى كه بعنوان مسجد نماز در آن خوانده نشده، هر طورى كه معمار و مهندس صلاح بدانند و با نقشه ساختمان مخالف نباشد، ساختن توالت و دستشويى مانعى ندارد.

تبديل مسجد به غير آن‌

س 53

- در روستايى كه فاقد آب آشاميدنى است، ساكنين روستا هر يك در خانه خود يك آب انبار زير زمينى دارند كه در فصل زمستان از آب باران جهت مصرف سال در آب انبار ذخيره مى‌شود و چون مسجد روستا هم احتياج به آب جهت وضوء و مجالس مذهبى دارد اجازه مى‌فرماييد در حياط مسجد آب انبار زير زمينى بنا شود. جهت احتياجات و مصارف مسجد يا خير؟.

ج‌

- اگر حياط مسجد، مسجد تابستانى باشد و در آنجا نماز اقامه شود، ساختن آب انبار زير آن جايز نيست و اگر مى‌دانيد حياط مسجد، مسجد نيست بلكه از متعلّقات مسجد است بناء آب انبار در آن به نحوى كه حياط مسجد و پايه‌هاى مسجد آسيب نبيند مانعى ندارد.

س 54

- مسجدى است در يك روستا و زمانى ساخته شده كه ماشين در منطقه وجود نداشته و حال در شرف خراب شدن است، لهذا عدّه‌اى از برادران دينى تصميم گرفته‌اند كه مسجد مذكور را خراب كرده و از نو بسازند. محرابى دارد كه مزاحمت براى عبور ماشين ايجاد مى‌كند و عدّه‌اى از اهالى نيز از اين بابت در زحمت هستند، آيا اجازه مى‌فرماييد مقدارى از محراب را ضميمه كوچه نموده تا اهالى از اين ناراحتى نجات پيدا كنند؟.

ج‌

- جائز نيست چيزى از مسجد را جزء شارع يا راه ديگران قرار داد گر چه راه براى عابرين ضيق باشد.

س 55

- مسجدى است داراى شبستان و صحن، چون به صورت ساختمان قديمى و كهنه است جمعى از مؤمنين تصميم دارند آن را خراب و تجديد بنا نمايند ولى طبق نقشه معمار، صحن مسجد به صورت شبستان و شبستان به صورت صحن در مى‌آيد و اين عمل از نظر اصول معمارى و زيبايى مسجد، به صلاح مسجد است در اين صورت اشكال دارد يا نه؟.