اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 534
(مسأله 1656): اگر به سيد فقيرى خمسى داده شود و آن شخص بدون وعده و با رضا و رغبت مقدارى از آن را ببخشد اشكالى ندارد [1]. (مسأله 1658): شخصى كه براى خمس خود سالى معين نكرده است و مدتى از آن زمان بگذرد بايد خمس آنچه را كه زايد است و در اين چند سال جمع شده، بدهد و همچنين بايد خمس آنچه كه قبلا زايد بوده و اكنون تمام شده را نيز بدهد [2]. (مسأله 1659): درآمدهايى كه در مقابل آن قرضهايى وجود داشته باشد خمس ندارد هر چند به مدت چند سال ادامه داشته باشد. (مسأله 1660): رختخواب و ظروف و فرشهايى كه از سود كسب تهيه شده و براى ميهمانى و امثال آن ضرورى مى باشد خمس ندارند [3] اگر چه در ضرورى بودن آنها ظن داشته باشد، اما اگر براى زينت باشد به هر يك از آنها خمس تعلق مى گيرد. (مسأله 1661): شخصى كه خمس و زكات مالش را نمى دهد اگر چيزى را به كسى بدهد و يا به او بخوراند و گيرنده و يا خورنده يقين كند كه از
[1] محمد باقر شيرازى: اگر حسن شرعى داشته باشد و حقوق سادات ديگر ضايع نشود. [2] محمد باقر شيرازى: اگر در سالهاى گذشته به مقدار متوسط و متعارف مصرف نموده و زياده روى نكرده باشد دادن خمس مازاد كنونى كافى است اگر چه حكمى كه در متن گفته شده مطابق احتياط مى باشد. [3] محمد باقر شيرازى: ميزان مقدار متعارف است در جائى كه مرسوم بوده و شرط كمال نباشد.
اسم الکتاب : مجمع الرسائل المؤلف : نجفی، محمد حسن الجزء : 1 صفحة : 534