ادلهء اثبات دعوى - محمودى دشتى، على اكبر

اسم الکتاب : ادلهء اثبات دعوى المؤلف : محمودى دشتى، على اكبر الجزء : 1 صفحة : 246

ب - به معنى چيزى كه از عدم آن، عدم مشروط لازم مىآيد " [1].
سيد محمد كاظم يزدى نيز در تعليقه خود بر مكاسب در بحث شروط مىگويد: " اولى آن است كه شرط را به معنى قرار، پيمان و عهد دانست. و از الصراح نقل مىكند كه شرط به معنى مطلق عهد، جعل و قرار مىباشد. و مقصود از قرار و پيمان، مطلق پيمان نيست بلكه پيمانى كه موجب التزام و تكليفى بر مشروط عليه بشود به طورى كه عرفا خود را ملزم به آن تعهد و وفاى به آن بداند " [2]. بنابر اين آنچه كه از گفتار لغويين به دست مىآيد آن است كه شرط، هم به معنى التزام و تعهد در ضمن عقد و هم به معنى مطلق التزام و تعهد مىباشد.
حكم شرط ابتدائى: براى انطباق عنوان شرط ابتدائى بر قولنامه مىتوان به دو دليل تمسك نمود: دليل اول: رواياتى با اين تعبير كه: " المؤمنون عند شروطهم " [3] يعنى مؤمن به شرط خود وفا نموده و به تعهد خود عمل مىكند. بنابر اين اگر در بحث سابق شرط را به معنى تعهد و التزامى كه در ضمن عقد مىباشد بدانيم پس اين حديث شامل شرط ابتدائى نمىشود. و اما اگر گفتيم كه شرط به معنى مطلق تعهد مىباشد. اين دليل شامل شرط ابتدائى مىشود. اما پيش از اين گفتيم كه كلمه شرط به هر دو معنى مطلق و مقيد آمده است، لذا كلمه شرط در حديث مجمل به نظر مىرسد، لكن چون قدر متيقن بين مطلق و مقيد، مقيد مىباشد، پس حديث، شامل شرط

[1] المكاسب، بحث خيارات: 275.
[2] حاشيه مكاسب: 105.
[3] تهذيب الأحكام، ط قديم 2: 219.

اسم الکتاب : ادلهء اثبات دعوى المؤلف : محمودى دشتى، على اكبر الجزء : 1 صفحة : 246

صيغة PDF

شهادة

الفهرست