در حديثى مى‌خوانيم:

اعبد اللَّه كانك تراه فان لم تكن تراه فانه يراك:

" خدا را آن چنان عبادت كن كه گويى او را مى‌بينى و اگر تو او را نمى‌بينى او تو را به خوبى مى‌بيند".

نقل مى‌كنند بيدار دلى بعد از گناهى توبه كرده بود، و پيوسته مى‌گريست، گفتند: چرا اينقدر گريه مى‌كنى؟ مگر نمى‌دانى خداوند متعال غفور است؟

گفت: آرى، ممكن است او عفو كند، ولى اين خجلت و شرمسارى كه او مرا ديده چگونه از خود دور سازم؟!