" وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌" است‌ [1] ناگفته پيدا است كه شفاعت پيامبر ص شرائطى دارد، نه او براى هر كس شفاعت مى‌كند، و نه هر گنهكارى مى‌تواند چنين انتظارى را داشته باشد (مشروح اين بحث را در جلد اول ذيل آيه 48 سوره بقره مطالعه فرمائيد).

در حديث ديگرى از امام صادق ع مى‌خوانيم:" رسول خدا وارد خانه فاطمه ع شد در حالى كه لباس خشنى از پشم شتر در تن دخترش بود، با يك دست آسيا مى‌كرد، و با دست ديگر فرزندش را شير مى‌داد، اشك در چشمان پيامبر ص ظاهر شد، فرمود دخترم! تلخى دنيا را در برابر شيرينى آخرت تحمل كن، چرا كه خداوند بر من نازل كرده است كه آن قدر پروردگارت به تو مى‌بخشد كه راضى شوى" (وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌) [2]

نكته: فلسفه انقطاع وحى‌

از مجموع آيات فوق به خوبى روشن مى‌شود كه پيامبر ص هر چه دارد از ناحيه خدا است حتى در نزول وحى از خود اختيارى ندارد، هر زمان خدا بخواهد وحى قطع مى‌شود، و هر زمان بخواهد برقرار مى‌گردد، و شايد انقطاع وحى نيز به همين منظور بود تا پاسخى باشد به آنها كه از پيغمبر اكرم ص تقاضاى معجزات اقتراحى و بر طبق ميل خود داشتند، يا به او پيشنهاد مى‌كردند كه فلان حكم يا فلان آيه را تغيير ده، و او مى‌فرمود من در اين امور اختيارى از خود ندارم (همان‌گونه كه در آيه 15 سوره يونس آمده است).

[1]" ابو الفتوح رازى" جلد 12 صفحه 110.

[2]" مجمع البيان" جلد 10 صفحه 505.