اسم الکتاب : ترجمه تفسیر المیزان المؤلف : علامه طباطبایی الجزء : 1 صفحة : 670
بعضى از ورثه و اعراض
از بعضى ديگر است، اثم عبارت از اين است كه دستور دهد با اموالش آتشكدهها را
تعمير كنند و يا شراب درست كنند، كه در اينجا نيز وصى ميتواند بوصيت او عمل نكند.[1] مؤلف: معنايى كه اين روايت براى
جنف كرده، معناى جمله(فَأَصْلَحَ
بَيْنَهُمْ) را هم روشن ميكند،
ميفهماند كه مراد اصلاح ميان ورثه است، تا بخاطر وصيت صاحب وصيت، نزاعى بينشان
واقع نشود.
و در كافى از
محمد بن سوقه روايت آورده كه گفت: از امام ابى جعفر ع معناى جمله(فَمَنْ
بَدَّلَهُ، بَعْدَ ما سَمِعَهُ، فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَى الَّذِينَ
يُبَدِّلُونَهُ) را پرسيدم، فرمود: آيه بعد از آن كه مىفرمايد:(فَمَنْ
خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً، فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ، فَلا إِثْمَ
عَلَيْهِ)، آن را نسخ كرده و معنايش اين است كه هر گاه وصى بترسد (يعنى تشخيص
دهد) از اينكه صاحب وصيت در باره فرزندانش تبعيض قائل شده و به بعضى ظلم كرده و
خلاف حقى مرتكب شده كه خدا بدان راضى نيست، در اينصورت گناهى بر وصى نيست كه آن را
تبديل كند و بصورت حق و خداپسندانه در آورد.[2]
مؤلف: اين روايت از مواردى است كه ائمه ع آيهاى را بوسيله آيهاى ديگر تفسير
كردهاند، پس اگر نام آن را نسخ گذاشتند، منظور نسخ اصطلاحى نيست و در سابق هم
گفتيم: كه در كلام ائمه ع بسا كلمه نسخ آمده كه منظور از آن غير نسخ اصطلاحى علماى
اصول است.