تاریخ: 7/7/66

دیدار با ائمه جمعه سراسر کشور

یک حسنه در کار است و آن عبارت از این است که ما به مقام قرب خدا برسیم

بسم الله الرحمن الرحیم‌

من قبلاً از آقاى مشکینى گله کنم. ما آن قدرى که گرفتار به نفس خودمان هستیم کافى است، دیگر مسائل نفرمایید که انباشته بشود در نفوس ما و ما را به عقب برگرداند. شما دعا کنید که آدم بشویم، دعا کنید که حتى به همین ظواهر اسلام عمل بکنیم، ما که دستمان به آن بواطن نمى رسد لااقل به این ظواهر عمل بکنیم.

من زاید مى‌دانم که در خدمت آقایان که هستم مطلبى بگویم، من دعا مى‌کنم و بنایم هم بر این است که به دعا کفایت کنم. من دعا مى‌کنم که خداوند تبارک و تعالى ما را از قید و بند نفس اماره نجات بدهد. من عرض مى‌کنم که خداوندا! ما گرفتار هستیم، گرفتار در دست خودمان هستیم، گرفتار به نفوس خودمان هستیم و گرفتار به نفوس خبیثه‌اى که بر ضد اسلام و مسلمین عمل مى‌کند، ما را و همه را از این گرفتارى نجات بده. خداوندا! تو فرمودى که ما دعا کنیم و تو استجابت کنى، ربنا اتنا فى الدنیا حسنه و فى الاخره حسنه و من باید عرض کنم که احتمالاً حسنه این نیست که ما حسنه دنیا، مال و اموال تهیه کنیم، ما مقام تهیه کنیم. در این آیه شریفه خیلى نکات هست ولى من حال گفتنش را ندارم ولى اجمالاً این که حسنه عبارت از این است، حتى حسنه دنیا ربنا اتنا فى الدنیا حسنه ، حسنه در دنیا این است که انسان در هر قدمى که بر مى‌دارد، در هر مقامى که پیدا مى‌کند. در هر نعمتى از خداى تبارک و تعالى که به او اعطا مى‌شود آنها را برگرداند به صاحبش. اگر مقام و دنیا هر چه پیش ما به ما اقبال کند، اگر ما به او اقبال کردیم این حسنه نیست. روایات مختلفى که در این باب هست و تألیف شده است، مصادیقى را ذکر کردند اختلاف ندارند این روایات، آنها مصادیق را ذکر مى‌کنند و لهذا مصادیق مختلفه در روایات ذکر شده است و در لسان مفسرین هم جهات مختلف گفته شده است. لکن آن چیزى که من احتمال مى‌دهم حسنه، آن هم به طورى که کانه یک حسنه در کار است، یک حسنه است که این حسنه در دنیا هست و حسنه واحد است بر آخرت و همه عبارت از این است که ما به مقام قرب خدا برسیم، ما بفهمیم که چه بکنیم. اگر مقامى ما را توجه به دنیا داد، به عالم ماده داد، این حسنه نیست. اگر نماز بخوانیم براى رسیدن به یک ماربى ولو در آخرت، این هم حسنه نیست. حسنه عبارت از این است که ما را برساند به آن جایى که عقل ما نمى‌رسد.