كه اجراى اين حد در مورد سارق به خاطر ربع دينار منافات با آن همه احترامى كه اسلام براى جان مسلمان و حفظ او از هر گونه گزند قائل شده ندارد، تا آنجا كه ديه بريدن چهار انگشت يك انسان مبلغ گزافى تعيين شده است.

اتفاقاً همين سؤال- به طورى كه از بعضى از تواريخ برمى‌آيد- از عالم بزرگ اسلام، علم الهدى مرحوم سيد مرتضى، در حدود يك هزار سال قبل شد، سؤال‌كننده موضوع سؤال خود را طى شعرى به شرح ذيل مطرح كرد:

يعنى: دستى كه ديه آن پانصد دينار است‌ [1].

چرا به خاطر يك ربع دينار بريده مى‌شود؟

«سيد مرتضى» در جواب او اين شعر را سرود:

يعنى عزت امانت آن دست را گران‌قيمت كرد.

و ذلت خيانت بهاى آن را پائين آورد، فلسفه حكم خدا را بدان‌ [2] [3]

[1]- البته بايد توجه داشت كه پانصد دينار در صورتى است كه پنج انگشت قطع شود و اما همانطور كه گفتيم بنابر مذهب شيعه در سرقت تنها چهار انگشت قطع مى‌شود.

[2]- در تفسير آلوسى جلد ششم صفحه يكصد و سى و چهار اين جريان نقل شده ولى بجاى علم الهدى، علم الدين السخاوى آمده است.

[3]- تفسير نمونه 4/ 376