روزه زباله‌ها و مواد اضافى و جذب نشده بدن را مى‌سوزاند، و در واقع بدن را «خانه تكانى» مى‌كند.

به علاوه يك نوع استراحت قابل ملاحظه براى دستگاه گوارش و عامل مؤثرى براى سرويس كردن آن است، و با توجه به اينكه اين دستگاه از حساسترين دستگاههاى بدن است و در تمام سال به طور دائم مشغول كار است، اين استراحت براى آنها نهايت لزوم را دارد.

بديهى است شخص روزه‌دار طبق دستور اسلام به هنگام «افطار» و «سحر» نبايد در غذا افراط و زياده روى كند، تا از اين اثر بهداشتى نتيجه كامل بگيرد، در غير اين صورت ممكن است نتيجه برعكس شود.

«الكسى سوفورين» دانشمند روسى در كتاب خود مى‌نويسد:

«درمان از طريق روزه فائده ويژه‌اى براى درمان كم خونى، ضعف روده‌ها، التهاب بسيط و مزمن، دملهاى خارجى و داخلى، سل، اسكليروز، روماتيسم، نقرس، استسقاء، نوارستنى، عرق النساء، خراز (ريختگى پوست)، بيماريهاى چشم، مرض قند، بيماريهاى جلدى، بيماريهاى كليه، كبد و بيماريهاى ديگر دارد.

معالجه از طريق امساك اختصاص به بيماريهاى فوق ندارد، بلكه بيماريهائى كه مربوط به اصول جسم انسان است و با سلولهاى جسم آميخته شده همانند: سرطان سفليس، سل و طاعون را نيز شفا مى‌بخشد»! [1].

در حديث معروفى پيغمبر صلى الله عليه و آله اسلام مى‌فرمايد: «صوموا تصحوا»: «روزه بگيريد تا سالم شويد» [2].

و در حديث معروف ديگر نيز از پيغمبر صلى الله عليه و آله رسيده است‌ «المعدة بيت كل داء و الحمية رأس كل دواء»: «معده خانه تمام دردها است و امساك بالاترين داروها [3]»! [4]

[1]- «روزه روش نوين براى درمان بيماريها» صفحه 65 چاپ اول.

[2]- بحار الانوار جلد 96 صفحه 255.

[3]- بحار الانوار جلد 14 قديم‌

[4]- تفسير نمونه 1/ 628