جواب اين ايراد را مرحوم «شيخ بهائى» به طرز روشنى بيان كرده است، او مى‌گويد: تناسخى كه همه مسلمانان اتفاق بر بطلان آن دارند اين است كه روح بعد از ويرانى اين بدن به بدن ديگرى در همين عالم بازگردد، اما تعلق روح به بدن مثالى در «جهان برزخ» تا قيام قيامت كه باز به بدنهاى نخستين به فرمان خدا برمى‌گردد هيچ‌گونه ارتباطى به تناسخ ندارد، و اگر مى‌بينيد ما تناسخ را شديداً انكار كرده و معتقدان آن را تكفير مى‌كنيم به خاطر آن است كه آنها قائل به ازلى بودن ارواح و انتقال دائمى آنها از بدنى به بدن ديگرند و معاد جسمانى را در جهان ديگر به كلى منكرند [1].

و اگر همانطور كه بعضى گفته‌اند قالب مثالى در باطن همين بدن مادى باشد پاسخ مسأله تناسخ روشنتر مى‌شود، زيرا روح از قالب خود به قالب ديگرى منتقل نشده بلكه بعضى از قالبهاى خود را رها ساخته و با ديگرى ادامه حيات برزخى داده است. [2]

[1]- بحار الانوار ج 6 ص 277.

[2]- تفسير نمونه 14/ 322