همه نشان مى‌دهد كه معاد هم در مرحله جسم و هم در مرحله روح تحقق مى‌پذيرد، وگرنه حور و قصور و انواع غذاهاى بهشتى و لذائذ مادى در كنار مواهب معنوى معنى ندارد.

به هر حال ممكن نيست كسى كمترين آگاهى از منطق و فرهنگ قرآن داشته باشد و معاد جسمانى را انكار كند، و به تعبير ديگر انكار معاد جسمانى از نظر قرآن مساوى است با انكار اصل معاد!

علاوه بر اين دلائل نقلى، شواهد عقلى نيز در اين زمينه وجود دارد كه اگر بخواهيم وارد آن شويم سخن به درازا مى‌كشد.

البته اعتقاد به معاد جسمانى پاره‌اى از سؤالات و اشكالات برمى‌انگيزد مانند شبهه آكل و مأكول كه محققان اسلامى از آن پاسخ گفته‌اند [1]

[1]- تفسير نمونه 18/ 487