انسان نفوذ مى‌كند، روح را مملو از اعجاب و تحسين مى‌سازد، و افكار و عقول را در برابر خود وادار به تعظيم مى‌نمايد، جمله‌بنديهاى مرتب و كلمات آن در بلندترين پايه قرار گرفته و معانى بلند را در قالب زيباترين الفاظ مى‌ريزد، كه همانند و نظير ندارد.

نكته ديگرى كه اين نظريه را درباره معنى حروف مقطعه قرآن تأييد مى‌كند اين است كه در 24 مورد از آغاز سوره‌هائى كه با اين حروف شروع شده است، بلافاصله سخن از قرآن و عظمت آن به ميان آمده، اين خود نشان مى‌دهد كه ارتباطى ميان اين دو، (حروف مقطعه و عظمت قرآن) موجود است.

اينك چند نمونه از آنها را در اينجا مى‌آوريم:

1- الر كِتابٌ أُحْكِمَتْ آياتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (هود- 1)

2- طس تِلْكَ آياتُ الْقُرْآنِ وَ كِتابٍ مُبِينٍ‌ (نمل- 1)

3- الم تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْحَكِيمِ‌ (لقمان 1 و 2).

4- المص كِتابٌ أُنْزِلَ إِلَيْكَ‌ (اعراف- 1 و 2).

در تمام اين موارد و موارد بسيار ديگر از آغاز سوره‌هاى قرآن پس از ذكر حروف مقطعه، سخن از قرآن به ميان آمده، و از عظمت آن بحث شده است. [1]

2- ممكن است يكى ديگر از اهداف اين حروف، جلب توجه شنوندگان، و دعوت آنها به سكوت و استماع بوده باشد، زيرا ذكر اين حروف در آغاز سخن، مطلب عجيب و نوظهورى در نظر عرب بود، و حس كنجكاوى او را برمى‌انگيخت، و در نتيجه به دنباله آن نيز گوش فرا مى‌داد و اتفاقاً غالب سوره‌هائى كه با حروف مقطعه شروع مى‌شود سوره‌هائى است كه در مكه نازل شده است و مى‌دانيم در آنجا مسلمانان در اقليت بودند و دشمنان لجوج و سرسخت، حتى حاضر نبودند، به سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله گوش فرا دهند- سهل است- گاهى آنچنان سر و صدا و غوغا به راه مى‌انداختند، كه صداى پيامبر صلى الله عليه و آله در ميان آنها گم مى‌شد، كه در بعضى از آيات قرآن (مانند آيه 26 سوره فصلت) اشاره به اين مطلب شده است.

[1]- تفسير نمونه 1/ 61