كهن) پرمايه است، گفتارى است كه بر همه چيز پيروز مى‌شود و چيزى بر آن پيروز نخواهد شد» [1].

3- كارلايل- مورخ و دانشمند معروف انگليسى درباره قرآن مى‌گويد:

«اگر يك بار به اين كتاب مقدس نظر افكنيم، حقائق برجسته و خصائص اسرار وجود، طورى در مضامين جوهره آن پرورش يافته كه عظمت و حقيقت قرآن به خوبى از آنها نمايان مى‌گردد و اين خود مزيت بزرگى است كه فقط به قرآن اختصاص يافته و در هيچ كتاب علمى و سياسى و اقتصادى ديگر ديده نمى‌شود، بلى خواندن برخى از كتابها تأثيرات عميقى در ذهن انسان مى‌گذارد ولى هرگز با تأثير قرآن قابل مقايسه نيست، از اين جهت بايستى گفت: مزاياى اوليه قرآن و اركان اساسى آن مربوط به حقيقت و احساسات پاك و عناوين برجسته مسائل و مضامين مهم آن است كه هيچ‌گونه شك و ترديد در آن راه نيافته و پايان تمام فضائل را كه موجد تكامل و سعادت بشرى است در برداشته و آنها را به خوبى نشان مى‌دهد» [2].

4- «جان ديون پورت» مؤلف كتاب «عذر تقصير به پيشگاه محمّد و قرآن» مى‌نويسد:

«قرآن به اندازه‌اى از نقائص مبرا و منزه است كه نيازمند كوچكترين تصحيح و اصلاحى نيست و ممكن است از اول تا به آخر آن خوانده شود بدون آنكه انسان كمترين ملالتى از آن احساس كند» [3] و باز او مى‌نويسد: «و همه اين معنى را قبول دارند كه قرآن با بليغترين و فصيحترين لسان و به لهجه قبيله قريش كه نجيبترين و مؤدبترين عربها هستند نازل شده ... و مملو از درخشنده‌ترين اشكال و محكمترين تشبيهات است ...» [4].

[1]- مجمع البيان جلد دهم سوره مدثر.

[2]- از مقدمه كتاب سازمانهاى تمدن امپراطورى اسلام.

[3]- همان كتاب صفحه 111.

[4]- همان كتاب صفحه 91.