كشيش گفت: تقصير نكرده‌اى، و لكن حق و واقع، خلاف همه اين اقوال است، زيرا حقيقت اين را نمى‌دانند مگر راسخان فى العلم، از آنها هم تعداد كمى با آن حقيقت آشنا هستند، من اصرار كردم كه معنى آن را برايم بگوئيد، وى سخت گريست و گفت: هيچ چيز را از تو مضايقه نمى‌كنم ... در فراگرفتن معنى اسم اثر بزرگى است، ولى به مجرد انتشار، من و تو را خواهند كشت! چنانچه عهد كنى به كسى نگوئى اين معنى را اظهار مى‌كنم ... من به تمام مقدسات قسم خوردم كه نام او را فاش نكنم، پس گفت: اين اسم از اسماء پيامبر مسلمين است و به معنى‌ «احمد» و «محمد» است.

پس از آن، كليد آن اطاق كوچك را به من داد و گفت: درِ فلان صندوق را باز كن و فلان و فلان كتاب را بياور، كتابها را نزد او آوردم، اين دو كتاب به خط يونانى و سريانى پيش از ظهور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بر پوست نوشته شده بود.

در هر دو كتاب لفظ «فارقليطا» را به معنى، احمد و محمّد، ترجمه نموده بودند سپس استاد اضافه كرد: علماء نصارا قبل از ظهور او اختلافى نداشتند كه‌ «فارقليطا» به معنى «احمد و محمّد» است، ولى بعد از ظهور محمّد صلى الله عليه و آله براى بقاى رياست خود و استفاده مادى، آن را تأويل كردند و معنى ديگر براى آن اختراع نمودند و آن معنى قطعاً منظور صاحب انجيل نبوده است.

سؤال كردم درباره دين نصارا چه مى‌گويى؟ گفت با آمدن دين اسلام، منسوخ است، اين لفظ را سه بار تكرار نمود پس گفتم:

در اين زمان طريقه نجات و صراط مستقيم ... كدام است؟ گفت: منحصر است در متابعت محمد صلى الله عليه و آله.

گفتم: آيا تابعان او از اهل نجاتند؟ گفت: اى و اللَّه (سه بار تكرار كرد) ... سپس استاد گريه كرد و منهم بسيار گريستم گفت: اگر آخرت و نجات مى‌خواهى البته بايد دين حق را قبول نمائى ... و من هميشه تو را دعا مى‌كنم، به شرط اينكه در روز قيامت شاهد باشى كه در باطن مسلمان و از تابعان حضرت محمد صلى الله عليه و آله هستم؛ ...

هيچ شكى نيست كه امروز بر روى زمين دين اسلام دين خداست ...»!! [1]

[1]- اقتباس با كمى اختصار از «هدايت دوم» مقدمه كتاب «انيس الاعلام».