از آنها گرفت: اقرار به بندگى پروردگار، و نفى هرگونه شرك، و اينكه خداوند هرچه را بخواهد مقدم مى‌دارد و هرچه را بخواهد تأخير مى‌اندازد». [1]

در حقيقت اولين پيمان، مربوط به اطاعت و تسليم در برابر خدا است و دومين پيمان مربوط به مبارزه با شرك. و سومين پيمان مربوط به مسأله بداء است كه نتيجه‌اش آن است كه سرنوشت انسان به دست خود او است كه با تغيير دادن شرائط مى‌تواند خود را مشمول لطف يا عذاب خداوند قرار دهد.

آخرين سخن اينكه روى جهات فوق دانشمندان شيعه گفته‌اند هنگامى كه «بداء» به خداوند نسبت داده مى‌شود به معنى‌ «ابداء» است يعنى آشكار ساختن چيزى كه قبلا ظاهر نبود و پيش‌بينى نمى‌شد.

و اما نسبت دادن اين مطلب به شيعه كه آنها معتقدند خدا گاهى از كار خود پشيمان مى‌گردد يا از چيزى باخبر مى‌شود كه قبلا نمى‌دانست اين از بزرگترين جنايات و نابخشودنى‌ترين تهمت‌ها است.

لذا از امامان نقل شده است كه فرمودند: من زعم ان اللَّه عزّ و جلّ يبدو له فى شى‌ء لم يعلمه امس فابرئوا منه: «كسى كه گمان كند براى خدا چيزى امروز آشكار مى‌شود كه ديروز نمى‌دانست از او تنفر و بيزارى بجوئيد». [2] [3]

[1]- اصول كافى جلد 1 صفحه 114- سفينة البحار جلد اول صفحه 61.

[2]- سفينة البحار جلد اول صفحه 61.

[3]- تفسير نمونه 10/ 245