اسم الکتاب : يكصد و پنجاه درس زندگى المؤلف : مكارم شيرازى، ناصر الجزء : 1 صفحة : 82
درس هفتاد
و دوّم: زاهدان واقعى
پيامبر
اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:
الزُّهدُ
فى الدُّنيا قَصْرُ الأَمَلِ وَشُكْرُ كُلُّ نِعْمَةٍ وَالْوَرَعُ عَنْ كُلِّ ما
حَرَّمَ اللَّهُ [1]
ترجمه
زهد در اين
جهان به سه چيز است: كوتاهى آرزو، شكرگزارى نعمتها و پرهيز از حرام.
شرح كوتاه
بسيارى از
مردم در فهم مفهوم زهد اسلامى گرفتار اشتباهند و آن را با بيگانگى و جدايى از
زندگى مادى و اجتماعى مرداف مىشمرند و زاهدان واقعى را آنها مىدانند كه در
انزواى اجتماعى فرو رفته و پشت پا به همه مظاهر زندگى مادى زدهاند، و به همين
دليل آن را يك برنامه استعمارى تلقى مىكنند.
در حالى كه
زهد واقعى يك مفهوم سازنده اجتماعى دارد كه در حديث بالا به آن اشاره شده:
پرهيز از غصب
حقوق ديگران و اموال نامشروع و حرام، و صرف امكانات مادى در مصارف منطقى و انسانى
(كه حقيقت معناى شكرگزارى است) و كوتاه ساختن آرزوهايى كه غرق شدن در آن، انسان را
از همه چيز- جز پول و مقام و شهوت- بيگانه مىسازد.