درس پنجاه و نهم: همواره تحت مراقبت هستى‌

امام محمّد تقى (امام جواد) عليه السلام فرمود:

إِعْلَمْ أَنَّكَ لن تَخْلُو مِنْ عَيْنِ اللَّهِ فَانْظُرْ كَيْفَ تَكُونُ‌ [1]

ترجمه‌

بدان كه از ديدگاه پروردگار بيرون نخواهى رفت اكنون ببين چگونه خواهى بود؟

شرح كوتاه‌

نخستين اثر ايمان به خداوند بزرگ، احساس يك مراقبت دائمى بر سر تا پا و درون و برون از ناحيه علم و آگاهى اوست، نه تنها هيچ نقطه‌اى از ديدگاه علم او بيرون نيست، بلكه مراقبين او از چهارسو، از همه‌جا، ما را احاطه كرده‌اند.

هر قدر پايه ايمان بالاتر برود احساس اين مراقبت، بيشتر و عميق‌تر مى‌گرد، تا آن‌جا كه انسان خود را به طور دائم در حضور او مى‌بيند، اين احساس بزرگترين وسيله اصلاح فرد و اجتماع، و زيباترين جلوه‌هاى ايمان است، كه احيا كردن آن به مهم‌ترين نابسامانى‌هاى اجتماعى سامان مى‌بخشد.

[1] از كتاب تحف العقول.