درس سى و دوّم: زهد به معناى واقعى‌

على عليه السلام فرمودند:

الزّاهِدُ فِى الدُّنْيا مَنْ لَمْ يَغْلِبِ الْحَرامُ صَبْرَهُ وَلَمْ يَشْغَلِ الْحَلالُ شُكْرَهُ‌ [1]

ترجمه‌

زاهد واقعى در جهان آن كس است كه اموال حرام نيروى مقاومت او را در هم نشكند و حلال او را از ياد خدا و وظيفه سپاسگزارى باز ندارد.

شرح كوتاه‌

بعضى از افراد بى‌خبر مفهوم زهد را تحريف كرده و يك شكل منفى به آن داده‌اند زهد را به معناى فاصله گرفتن از مواهب الهى و پشت پا زدن به امكانات اقتصادى و همچون فقيران زيستن تفسير كرده‌اند، در حالى كه چنين نيست، زهد به معناى واقعى همان است كه در عبارت بالا از على عليه السلام نقل شده كه خلاصه آن دو جمله است:

«مقاومت و چشم پوشى در برابر اموال حرام» و «فراموش نكردن مسؤوليت‌ها و وظايف در برابر اموال حلال».

اگر زهد را چنين تفسير كنيم يك عامل سازنده و پيش برنده و تربيت كننده در اجتماع خواهد بود نه يك عامل منفى و باز دارنده.

[1] از كتاب تحف العقول.