درس سى‌ام: سخن و سكوت‌

على عليه السلام فرمودند:

لا خَيْرَ فِى الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ كَما أَنَّه لا خَيْرَ فِى الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ‌ [1]

ترجمه‌

نه سكوت دانشمند سودى دارند و نه سخن گفتن جاهل.

شرح كوتاه‌

خداوند از آنها كه مى‌دانند و آگاهى دارند پيمان گرفته كه در برابر انحراف‌ها، كجروى‌ها، ستم‌ها و حق كشى‌ها، و سمپاشى‌هاى دشمنان سكوت نكنند و با منطق و بيان گرم و مستدل خود نور هدايت و حق و عدالت در دل‌ها بپاشند (و هركس نسبت به آنچه مى‌داند هر قدر كم باشد دانشمند است و مسؤول) همان‌طور كه افرادى كه از مسائل آگاهى كافى ندارند نبايد با دخالت نارواى خود مردم را به گمراهى بكشانند، آن «سكوت» و اين «سخن» هر دو بدبختى زاست.

[1] نهج‌البلاغه، كلمات قصار.