آن كس كه
شكر نعمت گويد سعادتش به خاطر شكرش از سعادتش به خاطر آن نعمت بيشتر است، زيرا
نعمتها وسيله زندگى اين جهانند و شكر سرمايه اين جهان و آن جهان.
شرح كوتاه
با توجه به
اين حقيقت كه شكر تنها قدردانى با زبان نيست؛ بلكه قدردانى عملى است و هر نعمتى را
به جا مصرف كردن، روشن مىشود كه شكر نعمت، بركات و سعادتهايى به بار مىآورد كه
خود نعمت در برابر آن ناچيز است، نعمتها را در مسير رضاى خدا و خشنودى بندگان او
به كار گرفتن، هم سرمايه افتخار اين جهان و هم سعادت جاويدان آن جهان است؛ در حالى
كه اگر به نعمت بنگرى به تنهايى ممكن است جز يك موهبت مادى نباشد پس شكر از خود
نعمت بالاتر و ارزندهتر است!