درس صد و شانزدهم: زندگى ساده و همكارى در اداره خانه‌

امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد:

كانَ عَلِىٌّ عَلَيْهِ السَّلامُ يَحْتَطِبُ وَيَسْتَقِى وَ يَكنِسُ وَ كانَتْ فاطِمَةُ تَطْحَنُ و تَعجِنُ وَ تَخبِزُ! [1]

ترجمه‌

على عليه السلام (براى خانه خود) از بيابان هيزم جمع‌آورى مى‌كرد و آب مى‌آورد و نظافت مى‌كرد، و فاطمه عليها السلام آرد مى‌كرد، و خمير مى‌نمود و نان مى‌پخت.

شرح كوتاه‌

از اين حديث كوتاه يك جهان عظمت و روح و بلندى مقام انسانى از بزرگ پيشواى اسلام اميرمؤمنان على عليه السلام و بانوى نمونه جهان فاطمه زهرا عليها السلام مى‌بارد، زندگى آنها در نهايت سادگى و بى آلايشى مملوّ از صفا و صميميّت و همكارى و همگامى بود، كار عيب نبود و همكارى و تفاهم اصل اساسى محسوب مى‌شد، و بى پيرايگى امتياز بزرگ آن بود.

همان امورى كه از خانه و خانواده‌هاى امروز رخت بربسته و به دنبال آن آسايش و آرامش هم رفته است.

[1] سفينة البحار، جلد 2، صفحه 195.