عادت يكى از
مواهب بزرگ الهى است، زيرا كارهاى مشكل را براى انسان آسان مىكند و بسيارى از
كارهاى پيچيده و ضرورى زندگى (مانند سخن گفتن، راه رفتن و امثال آنها) را به طور
خود كار در مىآورد.
ولى همين
عادت، اگر در كارهاى غلط مورد سوء استفاده واقع شود، شكل اعتياد خطرناكى را به خود
مىگيرد كه ترك آن غالباً مشكل است؛ تا آنجا كه حضرت امام عسكرى عليه السلام آن
را در سر حد يك معجزه قرار داده است. بنابراين، بايد كوشيد، پيش از آن كه اعمال
زشت به صورت عادت در آيد، آن را ترك گفت.