بالا مى‌رفت و در زمستان فروكش مى‌كرد. دليل آن روشن است؛ زيرا در تابستان زنها و دخترها با وضع بسيار بد و به صورت نيمه عريان در كوچه و خيابان ظاهر مى‌شدند، بدين جهت آمار اعمال منافى عفّت بالا مى‌رفت ولى چون در زمستان بر اثر سرماى هوا مجبور مى‌شدند خود را بپوشانند و حجاب نسبتاً بيشتر مراعات مى‌شد، آمار جرم و جنايت و كارهاى خلاف عفّت پايين مى‌آمد. و لهذا اسلام براى پيشگيرى از اين گناه و بقيّه جرمها و جنايتها، كه منشأ آن اعمال منافى عفّت است، قانون حجاب را، به عنوان پيشگيرى در آيه فوق‌الذّكر مطرح كرده است.

2- سفارش به كنترل نگاه و خود دارى از چشم چرانى به مردان، از ديگر مواردى است كه در آيه 30 سوره نور مطرح شده است. اين دستور بى شك مانع قسمت زيادى از اعمال منافى عفّت مى‌شود، و بستر آن را از بين مى‌برد.

3- همين سفارش به زنان نيز شده است. [1] دختران و زنان نيز اگر نگاه خود را كنترل نموده، و از نگاههاى شهوت‌آلود و توأم با لذّت به جنس مخالف اجتناب كنند، و حتّى از نگاههايى كه احتمال آلوده شدن مى‌رود بپرهيزند، دامان آنها پاك خواهد ماند.

نگاه آلوده مسأله ساده‌اى نيست، و نسبت به آن بايد حساسيّت زيادى قائل شد؛ چرا كه در روايات به عنوان يكى از ابزار هجومى شيطان به افراد با ايمان، مطرح شده است. [2] و گاه آثار و عوارض نامطلوبى به دنبال دارد كه بعضاً قابل جبران نيست!

4- ازدواج يكى ديگر از عوامل پيشگيرى از آلوده شدن به بى عفّتى است. كه به عنوان يك وظيفه ملّى و همگانى و خطاب به همه مسلمانان مطرح شده است. در آيه 32 سوره نور مى‌خوانيم:

وَ أَنْكِحُوا الْأَيَامَى‌ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا

[1]. سوره نور، آيه 31.

[2]. در روايات متعدّدى، نگاه نامشروع و آلوده با شهوت به نامحرم، تيرى از تيرهاى ابليس شمرده شده است. اين روايات را در كتاب وسائل الشّيعه، جلد 14، صفحه 138 به بعد مطالعه فرماييد.