است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.

مسأله 245- در احكامى كه گفته شد، فرقى بين عقد دائم و موقّت نيست.

مسأله 246- هرگاه مرد غير مُحرِم زن مُحرِمى را عقد كند، احتياط واجب آن است كه او را طلاق دهد، و در صورت علم به مسأله، حرام ابدى نيز مى‌شود؛ بنابر احتياط واجب.

مسأله 247- رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.

مسأله 248- هرگاه شخص سوّمى زنى را براى كسى كه در احرام است عقد كند، و محرم دخول نمايد، و هر سه نفر عالم به حكمِ بطلان باشند، بر هر يك از آنان يك شتر به عنوان كفّاره واجب است، ولى اگر آميزش صورت نگيرد، بر هيچ كدام كفّاره‌اى واجب نمى‌شود، و در اين حكم تفاوتى نيست بين آن كه زن و عاقد محرم باشند، يا نباشند، و اگر بعضى از آنها حكم را مى‌دانسته، و بعضى ديگر نمى‌دانسته‌اند، كفّاره فقط بر كسى كه مى‌دانسته واجب است.