مسأله 311- قربانى را مى‌توان شخصاً ذبح نمود يا به ديگرى نيابت داد و در هر صورت نيّت را خود حاجى مى‌كند و لازم نيست نائب دقيقاً شناخته شده باشد، بلكه شناخت او اجمالًا كافى است. و نيز لازم نيست ذبح كننده شيعه باشد، بلكه تمام كسانى كه ذبيحه آنها پاك و حلال است مى‌توانند ذبح كنند؛ هرچند شيعه بودن بهتر است.

مسأله 312- لازم نيست وكيل نام كسى را كه براى او قربانى مى‌كند بر زبان جارى سازد (هرچند نام بردن بهتر است) حتّى اگر از روى اشتباه نام شخص ديگرى را ببرد ضرر ندارد و براى موكّل اصلى واقع مى‌شود.

6- تقصير

مسأله 313- واجب است حاجى بعد از قربانى كردن مقدارى از موى سر خود را كوتاه كند يا تمام آن را بتراشد و اگر دفعه اوّل حجّ او باشد تراشيدن بهتر است؛ ولى واجب نيست و با اين عمل از احرام بيرون مى‌آيد، يعنى‌