1- كسى كه در احرام خود مرتكب صيد حيوانى شده است.

2- كسى كه در احرام با همسرش نزديكى كرده باشد.

3- كسى كه روز دوازدهم از منى كوچ نكند تا آفتاب غروب كند و شب فرا رسد. در اين سه صورت ماندن شب سوّم در منى واجب است، و در غير اين سه صورت مى‌تواند روز دوازدهم بعد از ظهر به مكّه بازگردد.

مسأله 1218- كسى كه در احرام عمره تمتّع از صيد و نزديكى با همسرش اجتناب نكرده، نيز بايد شب سيزدهم را در منى بماند، بنابراين حكم مذكور اختصاص به احرام حج ندارد.

مسأله 1219- اگر حاجى قبل از غروب آفتاب شب سيزدهم از منى خارج شده و بعد از غروب براى كارى به منى بازگشته، واجب نيست شب سيزدهم را بماند و روز آن رمى كند.

بازگشت از منى‌

مسأله 1220- بازگشت از منى در روز دوازدهم بايد بعد از اذان ظهر باشد؛ ولى كسانى كه در روز سيزدهم كوچ مى‌كنند قبل از ظهر نيز جايز است.

مسأله 1221- اگر صبح دوازدهم از منى كوچ كند و به مكّه بيايد، كار خلافى كرده، و احتياط واجب آن است كه اگر مى‌تواند به منى بازگردد.

مسأله 1222- زنان نيز بايد بعدازظهر روز دوازدهم از منى كوچ كنند. حتّى اگر از رمى در روز معذور بوده، و در شب دوازدهم رمى كرده‌اند، بنابر احتياط واجب نمى‌توانند قبل از ظهر از منى كوچ كنند؛ مگر اين كه از ماندن تا بعد از ظهر معذور باشند.