فصل اوّل: حَجّة الاسلام‌

مسأله 1- حج يكى از اركان دين اسلام و از ضروريّات آن به شمار مى‌رود، و ترك حج با اقرار به وجوب آن، براى كسانى كه مستطيع هستند، از گناهان كبيره محسوب مى‌شود، و انكار آن، در صورتى كه انكاركننده علم به ضرورى بودن آن داشته باشد، موجب كفر است.

مسأله 2- بر هر شخص مستطيعى‌ [1] واجب است يك بار در طول عمر خود حج بجا آورد، و اين حج را حَجّةالاسلام مى‌گويند.

مسأله 3- حج واجب فورى است؛ يعنى واجب است كه در نخستين سال استطاعت آن را بجا آورد، و تأخير آن بدون عذر جايز نيست، و در صورت تأخير، بايد در سال بعد انجام دهد، و همچنين ....

مسأله 4- هر گاه شخصى مستطيع شود و انجام حج متوقّف بر مقدّماتى، مثل تهيّه اسباب و لوازم سفر باشد، تهيّه آن مقدّمات، به گونه‌اى كه بتواند در همان سال حج را بجا آورد، واجب است، و در صورت حصول استطاعت، چنانچه راه منحصر به نام نويسى براى چند سال بعد باشد آن‌

[1] در مسائل آينده معناى «استطاعت» و شرايط آن به طور مشروح خواهد آمد.