مسأله 850- اگر بعد از اتمام سعى، يا اتمام هر دورى، شك كند كه آن را درست بجا آورده، يا نه؟ اعتنا نمى‌كند، و سعيش صحيح است. همچنين اگر در بين رفت و آمد، در صحيح بجا آوردن جزء پيش شك كند اعتنا ننمايد.

مسأله 851- هرگاه در مروه شك كند هفت دور سعى نموده، يا زيادتر (مثل اين كه شك بين هفت شوط و نُه شوط نمايد) اعتنا نمى‌كند، و اگر قبل از رسيدن به مروه شك كند كه اين دور هفتم است يا كمتر، سعى او باطل است. همچنين در هر شكّى كه كمتر از هفت دور باشد، مثل شكّ بين يك و سه، يا دو و چهار و مانند آن، سعى باطل است.

مسأله 852- اگر طواف را (مثلًا روز شنبه) بجا آورد، و روز بعد شك كند كه سعى كرده يا نه، احتياط انجام سعى است، مگر آن كه پس از تقصير شك نمايد، كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.

انجام محرّمات احرام بعد از سعى‌

مسأله 853- هيچ يك از محرّمات احرام، يعنى آن چه به واسطه احرام بر محرم حرام شده بود، با انجام سعى حلال نمى‌شود، بلكه بايد تقصير كند.

مسأله 854- هرگاه قبل از تقصير گمان كند سعى خود را كامل كرده، بايد به اين گمان قناعت نكند، و تحقيق نمايد، و اگر فكرش به جايى نرسيد، مقدارى را كه اطمينان به انجامش ندارد، به جا آورد، و اگر بدون تحقيق تنها به گمان اين كه سعى خود را كامل كرده، تقصير كند (موى سر را كوتاه كند) و پس از آن با همسر خود نزديكى نمايد، احتياط واجب آن است كه علاوه بر تكميل سعى خود، يك گاو قربانى كند (قربانى را اگر بتواند در مكّه، و اگر نتواند در شهر خود ذبح مى‌كند).