ب) سعى زيادتر از هفت دور

مسأله 840- هرگاه سعى را عمداً زيادتر از هفت مرتبه به قصد سعى واجب بجا آورد، سعى او باطل است، و اگر سهواً يك دور يا كمتر يا بيشتر اضافه كند، و بعد به خاطرش بيايد اعتنا نمى‌كند، و سعى او صحيح است، و نيازى نيست كه مقدار زيادى را تا هفت دور تمام كند؛ بلكه احتياط در ترك اين كار است.

مسأله 841- هرگاه از روى ندانستن مسأله چيزى بر هفت دور اضافه كند، حكمش مانند صورت عمد است؛ يعنى سعى را از نو بجا مى‌آورد.

ج) سعى كمتر از هفت دور

مسأله 842- هرگاه از روى سهو و فراموشى چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پس از آن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را به جا مى‌آورد، و سعى او صحيح است، و اگر از مكّه خارج شده يا به وطن بازگشته، و برگشتن به مكّه براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد، و كفّاره‌اى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد.

مسأله 843- هرگاه شخصى كمتر از يك دور سعى كرد و بقيّه را فراموش نمود، احتياط واجب آن است كه هر وقت يادش آمد سعى را از سر بگيرد، و اگر يك دور را كامل نمود و بقيّه را فراموش كرد، جايز است همان سعى را تكميل كند، ولى اگر چهار دور را تمام نكرده، احتياط مستحب آن است كه سعى را تكميل كند، سپس از سربگيرد.

مسأله 844- هرگاه يقين داشته باشد كه سعى را ناقص بجا آورده، مثلًا شش دور يا كمتر بوده، بر مى‌گردد و آنچه را مى‌داند ناقص گذاشته تكميل مى‌كند، و سعى او صحيح است.