نيمى از ازدواج‌ها و گاه بيش از آن به طلاق منجر مى‌شود! ولى در كشور ما يك بيستم از ازدواج‌ها به طلاق ختم مى‌شود؛ اگرچه ما همين ميزان اندك را هم زياد مى‌دانيم. در محيط بى عاطفه‌ها كمك كردن به هم‌نوعان محتاج و فقير معنايى ندارد. از «جشن عاطفه‌ها» و «بياييد شاديهايمان را تقسيم كنيم.» خبرى نيست و حتّى اگر شخص از تشنگى و گرسنگى بميرد، كسى به ياريش نمى‌شتابد.

در خبرها آمده بود كه: در يكى از كشورهاى غرب در جادّه‌اى پر رفت و آمد بنزين اتومبيلى تمام شد. راننده به قصد يارى از اتومبيل‌هاى ديگر ظرف به دست، كنار جادّه و در زير بارش برف مى‌ايستد؛ ولى راننده هيچ اتومبيلى به او كمك نمى‌كند و به درخواست ياريش توجّه نمى‌كند و او يازده ساعت تمام در آن سرماى سخت ايستاد تا جان به جان آفرين تسليم كرد! در حقيقت نابودى عواطف انسانى در چنان جوامعى به مرگ و نيستى چنين انسان‌هايى مى‌انجامد.

بدين شواهد است كه اعتقاد داريم كه غربيها توان فهم و ادراك مفاهيم بلند اسلامى همچون شهادت، جهاد، ايثار، نوع‌دوستى، كمك به ديگران و ... را ندارند.

حتّى حقوق بشرشان نيز نشانگر عاطفه آنان نمى‌باشد، بلكه ابزارى براى سركوب دشمنانشان است؛ مثلًا اگر يك اسرائيلى به دست يك فلسطينى شهادت طلب كشته شود فرياد دفاع از «حقوق بشر» اين موجودات بى‌عاطفه، گوش جهانيان را كر مى‌كند؛ امّا اگر در الجزاير هر روز زن و مرد و كوچك و بزرگ و پير و جوان به بدترين وضع كشته شوند و بدنشان قطعه قطعه گردد، مناديان منافق و رياكار «حقوق بشر» دم فرو مى‌بندند. گويى هيچ واقعه‌اى در جهان رخ نداده است!

دين و مذهب، تقويت كننده عواطف‌

مهم‌ترين عواملى كه عاطفه انسانى را تقويت مى‌كند، دين و مذهب است؛ زيرا كه دين در روايات به «محبّت و كينه» تفسير شده است: محبّت نسبت به مسلمانان‌