سوى اين درخت پاكيزه دست تمنّا دراز كرد تا ميوه‌اى بچيند. على رغم اينكه امام بر اثر زهر حال مناسبى نداشت؛ ليكن شروع به موعظه جناده نمود. از جمله مواعظآن حضرت اين جمله بسيار زيبا و پرمعنا است: «انْ ارَدْتَ عِزّاً بِلا عَشيرِةٍ وَ هَيْبَةً بِلا سُلْطانٍ فَاخْرُجْ عَنْ ذُلِّ مَعْصِيَةِ اللَّهِ الى عِزِّ طاعَةِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ»؛ اى جنادة! اگر مى‌خواهى قوى باشى، بى آنكه قبيله و عشيره‌اى داشته باشى و اگر مى‌خواهى ابهت و شكوه و عظمت داشته باشى، بى آنكه تاج و تخت پادشاهى داشته باشى، از سايه شوم معصيت و نافرمانى خداوند خارج شو و در سايه اطاعت و فرمان‌بردارى خداوند قرار گير». [1]

آرى؛ بندگى كن تا كه سلطانت كنند، سلطنت در بندگى خداست، عزّت و آبرو و قدرت در بندگى پروردگار عالم است. «فَانَّ الْعِزَّةِ لِلَّهِ جَميعاً» [2]

[1]- مسند الامام المجتبى عليه السلام، صفحه 556.

[2]- سوره نساء، آيه 139.