بى‌گناه را با كشتن تمام انسان‌ها برابر مى‌داند و نجات يك انسان بى‌گناه را به نجات تمامى انسان‌ها تشبيه مى‌كند؛ در حالى كه در اين آيه نيز تشبيه و نظيرى ذكر شده كه مى‌توانستيم آن را مورد بحث قرار دهيم؟

پاسخ‌

در قرآن مجيد مثالها و تشبيهات فراوانى وجود دارد؛ ليكن بحث ما در مثل‌هاى قرآن است نه در تشبيهات آن.

تشبيه آن است كه چيزى را به چيز ديگرى ماننده سازند؛ مثل اينكه مى‌گويند:

حسن مانند شير است. اين يك تشبيه است نه مَثَل؛ ولى مثال يك داستان، يك سرگذشت، يك مجموعه و برنامه است كه در قرآن براى بيان مطالب عقلانى دور از دسترس مردم، بيان شده است؛ مانند اينكه قرآن براى بيان حقّ و باطل- كه يك مسئله غيرحسّى است- به باران و سيلاب و كف روى سيلاب مثال مى‌زند و حق را به باران و باطل را به كف روى سيلاب تشبيه مى‌نمايد كه اگرچه كف بالانشين و پر سر و صدا است؛ ولى فروغى ندارد و زود نابود مى‌گردد. بنابراين، با توضيح بالا يك معيار كلّى براى جدا كردن مثال‌ها از تشبيهات به دست مى‌آيد.

برق آسمانى و ابرهاى باران‌زا

به منظور درك بيشتر مثل مذكور، لازم است به توضيح و شرح آيات 12 و 13 سوره رعد اشاره شود:

خداوند متعال در آيه 12 سوره رعد مى‌فرمايد: «هُوَ الَّذى يُريكُمُ الْبَرْقَ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ يُنْشِأُ السَّحابَ الثِّقالَ»؛ او (خداوند) كسى است كه برق را به شما نشان مى‌دهد، كه هم مايه ترس است و هم مايه اميد؛ و ابرهاى سنگى بار ايجاد مى‌كند.

يكى از آثار عظمت خداوند، ارائه و نشان دادن‌ «برقِ» آسمان است كه هم‌