شديد و برخورد بسيار تند اسلام را درباره رباخواران كنند.

3- شايسته است كه بانكها بين سود سپرده‌ها و وامها توازن برقرار كنند و اين گونه نباشد كه سود وام، بيشتر از سود سپرده‌هاى مردمى باشد، و نيز در احياى هر چه بيشتر قرض الحسنه، گام‌هاى مؤثّرى بردارند.

4- آياتى ديگر درباره ربا

براى تكميل بحث، به سه آيه درباره احكام و جزيّيات ربا اشاره مى‌گردد:

الف- خداوند در آيه 278 سوره بقره فرموده است: «يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ ذَرُوْا ما بَقِىَ مِنَ الرِّبا انْ كُنْتُمْ مُؤمِنِينَ» اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از [مخالفت فرمان‌] خدا بپرهيزيد، و آنچه از [مطالبات‌] ربا باقى مانده است، رها كنيد؛ اگر ايمان داريد.

آغاز اين آيه، خطاب به مؤمنان است و پايانش نيز مشروط به ايمان شده است.

معناى اين حُسن مطلع و حُسن ختام، اين است كه رباخوارى با روح ايمان ناسازگار است و فرد رباخوار مؤمن نيست.

شأن نزول آيه فوق‌

بعضى از ثروتمندان مسلمان، از وام‌هاى ربوى كه قبلًا پرداخته بودند، مطالبات ربوى داشتند. از جمله اين افراد، عبّاس بن عبدالمطلب و خالدبن وليد بودند. وقتى آيه تحريم ربا بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نازل شد، اينها گفتند: پول ما در دست مردم است و ما قبل از تحريم ربا به آنها وام پرداختيم. اكنون تكليف ما چيست؟ بر اين اساس، آيه شريفه نازل شد و فرمود: تنها حق داريد اصل سرمايه را بازگردانيد؛ ولى چنانچه ايمان داريد، بايد سود ربوى آن را رها سازيد. آن‌