زشتى و گناه
قطع رحم به حدّى است كه امام سجّاد عليه السلام به فرزندش نصيحت مىكند كه از
همنشينى با پنج گروه دورى كن، يكى از آن پنج گروه كسانى هستند كه قطع رحم
كردهاند:
«وإيّاكَ
وَمُصاحَبَةَ القاطِعِ لِرَحِمِه فإنّى وَجَدتُه مَلْعوناً في كِتابِ اللَّهِ
عَزّوجَلّ فى ثلاث مَواضِع: قال اللَّه عزّوجلّ:
«فَهَلْ عَسَيْتُمْ انْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ
تُفْسِدوا فى الارْضِ وَ تُقَطِّعوا أَرْحامَكُمْ أولئِك الَّذينَ لَعَنَهُمُ
اللَّه»؛ از مصاحبت قطع رحم كننده دورى كن چرا كه من آنها را در سه آيه از
قرآن ملعون يافتم» سپس حضرت آيه 22 سوره محمّد را تلاوت فرمود، امّا دو آيه ديگر
كه در ذيل حديث آمده يكى آيه 25 سوره رعد و ديگرى آيه 27 سوره بقره كه در يكى لعن،
صريحاً آمده و در ديگرى كنايتاً. [2]
؛ سه گروه
هستند كه هرگز داخل بهشت نمىشوند، شراب خواران، ساحران و قطعكنندگان رحم».
[3]
از پيامبر
اكرم صلى الله عليه و آله پرسيدند:
«إنّ
رَجُلًا من خثعم سأل رسول اللَّه صلى الله عليه و آله: أيّ الأعمالِ أبْغَضُ إلَى
اللَّهِ؟ فقال: الشِّرْكُ بِاللَّه. قال: ثمّ ماذا؟ قال: قَطِيعَةُ الرَّحِمِ
؛ زشتترين
عمل در پيشگاه خداوند كدام است؟ فرمود: شرك به خدا. پرسيدند: بعد از آن؟ فرمود:
قطع رحم». [4]
آثار و
بركات صله رحم در زندگى:
امام صادق
عليه السلام مىفرمايد:
«صِلَةُ
الرَّحِمِ تُهَوِّنُ الحِسابَ يومَ القِيامَةِ وَ هىَ مَنْسَأَةٌ فى العُمُرِ و
تَقِىِ مَصارِعَ السّوءِ