است؟!» بگو: «اينها در زندگى دنيا متعلّق به آنهايى است كه ايمان آورده‌اند (اگرچه ديگران نيز با آنها مشاركت دارند ولى) در قيامت به مؤمنان اختصاص خواهد داشت، اين چنين آيات را براى كسانى كه آگاهند شرح مى‌دهيم». [1]

و مى‌فرمايد: « «يَا بَنِى آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ ...»؛ اى فرزندان آدم! زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود برداريد». [2]

اين جمله مى‌تواند هم اشاره به «زينتهاى جسمانى» باشد كه شامل پوشيدن لباسهاى مرتّب و پاك و تميز، و شانه زدن موها، و به كار بردن عطر و مانند آن مى‌شود، و هم شامل «زينتهاى معنوى» يعنى خصايص انسانى و فضايل اخلاقى و پاكى نيّت و اخلاص. [3]

مرحوم‌ بحرانى‌ در ذيل آيه‌ «خُذُوا زِينَتَكُمْ ...» نقل مى‌كند: حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام در موقع نماز بهترين لباسهاى خود را مى‌پوشيد. هنگامى كه از آن حضرت علّت را جويا شدند فرمود:

«انَّ اللَّه تعالى جَمِيلٌ يُحِبُّ الجَمالَ فَاتَجَمَّلُ لِرَبّى وَ هُو يَقولُ:

«خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ»

فَاحَبَّ أن ألْبَسَ أجْوَدَ ثِيابى‌

؛ خداوند زيبا است و زيبايى را دوست دارد، به همين جهت من براى پروردگارم خود را آرايش مى‌كنم كه فرموده است زينتهاى خود را در هنگام عبادت در برگيريد. پس خداوند دوست مى‌دارد كه من بهترين لباسم را بپوشم». [4]

و باز مرحوم‌ بحرانى‌ نقل مى‌كند كه امام صادق عليه السلام لباس زيبايى پوشيده بود، عبّاد بن كثير با حضرت برخورد كرد و لب به اعتراض گشود و گفت: تو از خاندان نبوّتى، پدرت (على عليه السلام) اين گونه لباس نمى‌پوشيد، لباس او بسيار ساده بود. چرا چنين لباس زيبايى به تن كرده‌اى؟ بهتر نبود لباس ساده‌تر و ارزان‌ترى مى‌پوشيدى؟

[1] اعراف، آيه 32.

[2] اعراف، آيه 31.

[3] تفسير نمونه، ج 6، ص 147.

[4] تفسير برهان، ج 2، ص 10؛ تفسير نورالثقلين، ج 2، ص 19.