37: حسن عاقبت‌

فرازى از زيارت حضرت معصومه عليها السلام:

«اللّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ أَنْ تَخْتِمَ لي بِالسَّعادَةِ، فَلا تَسْلُبْ مِنّى ما أَنَا فيهِ».

«پروردگارا من از تو درخواست مى‌كنم كه عاقبت مرا به سعادت ختم كنى و ايمانى را كه اكنون دارم از من سلب نكنى». [1]

مسأله عاقبت به خيرى بسيار مهم است، چرا كه گاهى انسان يك عمر در مسير حق است امّا با يك حادثه منحرف مى‌شود و يا بر عكس ابتدا بر باطل بوده است ولى پايانش به سعادت ختم مى‌شود، مثل حرّبن يزيد رياحى كه امام حسين عليه السلام درباره او مى‌فرمايد:

«بأبى أنت و أمى‌

؛ پدر و مادرم فداى تو باد» كه اين جمله را درباره ديگران نفرمود.

در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم:

كَتَبَ إلى بعضِ النّاسِ: إنْ أرَدْتَ أنْ يُخْتَمَ بِخَيْرٍ عَمَلُكَ حتّى تُقْبَضَ وأنْتَ في أفْضَلِ الأعمالِ ...

. در ادامه روايت مى‌فرمايد: اگر اين سه كار را انجام دهى در بهترين حالات از دنيا

[1] مفاتيح نوين، بخش سوم، زيارت حضرت معصومه عليها السلام.