تعبير شده است. امام صادق عليه السلام در مورد اين گونه مجالس فرمودند:

«إِنَّ تِلْكَ الْمَجالِسَ أُحِبُّها فَأَحْيُوا أمْرَنا

؛ اين گونه مجالس (شما) را دوست دارم، از اين طريق مكتب ما را زنده بداريد!». [1]

امام خمينى قدس سره بنيانگذار نظام جمهورى اسلامى در تعبير جامعى مى‌فرمايد:

«همه ما بايد بدانيم كه آنچه موجب وحدت بين مسلمين است، اين مراسم سياسى، مراسم عزادارى ائمّه اطهار عليهم السلام به ويژه سيّد مظلومان و سرور شهيدان حضرت اباعبداللَّه الحسين عليه السلام است كه حافظ ملّيّت مسلمين به ويژه شيعيان ائمّه اثنى‌عشر- عليهم صلوات اللّه و سلّم- مى‌باشد». [2]

حتّى غير مسلمانان هم به اين امر اعتراف دارند

«ژوزف فرانسوى» در كتاب «اسلام و مسلمانان» ضمن اشاره به اندك بودن شمار شيعيان در قرون اوّليّه اسلام، به خاطر عدم دست رسى آنان به حكومت، و ظلم و ستم حاكمان بر آنان و قتل و غارت اموالشان در تحليل جالبى مى‌نويسد:

«يكى از امامان شيعه، آنان را دستور تقيّه داد تا جانشان از گزند بيگانگان محفوظ باشد و همين امر باعث شد كه شيعيان كم كم قدرت پيدا كنند و اين بار دشمن بهانه‌اى نيافت تا به واسطه آن شيعيان را بكشد و اموالشان را غارت نمايد. شيعيان مجالس و محافل مخفيانه‌اى را تشكيل دادند و بر مصائب حسين عليه السلام گريه مى‌كردند. اين عاطفه و توجّه قلبى در دلهاى شيعيان استحكام يافت و كم كم زياد شد و پيشرفت كردند ...

بزرگترين عامل اين پيشرفت برپا كردن عزادارى حسين عليه السلام مى‌باشد كه ديگران را به سوى مذهب شيعه دعوت مى‌كند ... هر يك از شيعيان در حقيقت مردم را به سوى مذهب خود مى‌خوانند بى آن‌كه مسلمانان ديگر متوجّه بشوند. بلكه خود شيعيان هم‌

[1]. وسائل الشيعة، ج 10، ص 391- 392، ح 2.

[2]. وصيّت نامه الهى- سياسى امام خمينى قدس سره- صحيفه نور، ج 21، ص 173.