اشعار فارسى [1]
جلوه گاه حق
تا ابد جلوه گَه حقّ و حقيقت سر توست
معنى مكتب تفويض على اكبر توست
اى حسينى كه تويى مظهر آيات خدا
اين صفت از پدر و جدّ تو در جوهر توست
درس مردانگى عبّاس به عالم آموخت
ز آن كه شد مست از آن باده كه در ساغر توست
طفل شش ماهه تبسّم نكند، پس چه كند؟
آن كه بر مرگ زند خنده على اصغر توست
اى كه در كرببلا بى كس و ياور گشتى
چشم بگشا و ببين خلق جهان ياور توست
(بأبى أنتَ و أُمّي) كه تويى مكتب عشق
عشق را مظهر و آثار على اصغر توست
اى حسينى كه به هر كوى عزاى تو بپاست
عاشقان را نظرى در دَمِ جان پرور توست
خواست «مهران» بزند بوسه سراپاى تو را
ديد هر جا اثر تير ز پا تا سر توست
«احمد مهران»
[1] اين اشعار از كتاب «اشك شفق» گرفته شده است.