ننگين حاكمان ظالم و بى ايمان بنى اميّه برداشته شود و جهان اسلام بر ضدّ آنها بشورند و از سوى ديگر، امام حسين عليه السلام و يارانش جايگاهى در تاريخ جهان پيدا كنند كه اسوه و قدوه ملّتهاى مظلوم گردند و درس آزادگى را از مكتب آنها فراگيرند و از سوى سوم، امام عليه السلام به مقامى رسد كه بزرگترين شفيع روز جزا گردد!

39- امام عليه السلام از شهادت خويش خبر مى‌دهد

چون به مردم مدينه خبر رسيد كه امام عليه السلام قصد دارد به سمت عراق حركت كند، عبداللَّه بن جعفر (همسر حضرت زينب عليها السلام) نامه‌اى بدين مضمون براى امام عليه السلام نوشت:

«به نام خداوند بخشنده مهربان، به حسين بن على عليه السلام از عبداللَّه بن جعفر، امّا بعد! تو را به خدا سوگند مى‌دهم از مكّه خارج مشو! من بيم آن را دارم كه در آن صورت، تو و خاندانت كشته شويد و در نتيجه نور زمين خاموش شود، چرا كه تو روح هدايت و امير مؤمنانى. در رفتن به سمت عراق شتاب مفرما! من از يزيد و همه بنى اميّه، براى جان و مال و فرزندان و خاندانت امان مى‌گيرم. والسلام».

امام عليه السلام در پاسخ وى نوشت:

«أَمَّا بَعْدُ! فَإِنَّ كِتابَكَ وَرَدَ عَلَىَّ فَقَرَأْتُهُ وَ فَهِمْتُ ما ذَكَرْتَ، وَ أُعْلِمُكَ أَنِّي رَأَيْتُ جَدّي رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله فِي مَنامِي فَخَبَّرَنِي بِأَمْرٍ وَ أَنَا ماضٍ لَهُ، لِي كانَ أَوْ عَلَىَّ، وَاللَّهِ يَابْنَ عَمِّي لَوْ كُنْتُ فِي جُحْرِ هامَّةٍ مِنْ هَوامِّ الْأَرْضِ لَاسْتَخْرَجُونِي وَ يَقْتُلُونِي؛ وَاللَّهِ يَابْنَ عَمّي لَيَعْتَدُنَّ عَلَىَّ كَمَا اعْتَدَتِ الْيَهُودُ عَلَى السَّبْتِ وَالسَّلامُ‌

؛ امّا بعد! نامه‌ات به دستم رسيد، آن را خواندم و مقصودت را دانستم. به تو خبر مى‌دهم كه من جدّم رسول خدا را در خواب ديدم كه به من فرمانى داد و من در پى انجام آن فرمان مى‌روم خواه (ظاهراً) به نفعم باشد يا به زيانم. به خدا سوگند! اى پسر عمو! اگر من در آشيانه بومى نيز باشم، مرا از آنجا بيرون آورده و به قتل مى‌رسانند. به خدا سوگند اى پسر عمو! آنان همچون قوم يهود كه در ماجراى روز شنبه (يوم السبت) ستم نموده‌اند، بر