گفتار سرزنش نمى‌كنم؛ زيرا تو همان كسى هستى كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله، تو را- هنگامى كه هنوز در صلب پدرت حكم بن عاص بودى- لعنت كرد. به يقين آن كس را كه پيامبر خدا لعنت كند، از او جز اين انتظار نمى‌رود كه مرا به بيعت با يزيد فرا خواند!».

سپس فرمود:

«إِلَيْكَ عَنِّي يا عَدُوَّ اللَّهِ! فَإِنَّا أَهْلُ بَيْتِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله وَ الْحَقُّ فينا وَ بِالْحَقِّ تَنْطِقُ أَلْسِنَتُنا، وَ قَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله يَقُولُ: «الْخِلَافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلى‌ آلِ أبي سُفْيانَ، وَ عَلى‌ الطُّلَقاءِ أَبْناءِ الطُّلَقاءِ ...»

؛ از من دور شو اى دشمن خدا! ما اهل بيت رسول خداييم و حقّ هميشه در ميان ماست، و زبان ما جز به حقّ سخن نمى‌گويد. من خود از پيامبر خدا شنيدم كه مى‌فرمود: «خلافت بر دودمان ابوسفيان و بر آزادشدگان (به دست پيامبر پس از فتح مكّه) و فرزندان آنها، حرام است». [1]

مروان با شنيدن سخن امام حسين عليه السلام به خشم آمد و گفت: من هرگز تو را رها نخواهم كرد، مگر آن‌كه با يزيد بن معاويه بيعت كنى!

شما خاندان ابوتراب كينه فرزندان ابوسفيان را در دل داريد، و البتّه جا دارد كه با آنها دشمن باشيد و آنان نيز با شما دشمنى ورزند.

امام فرمود:

«وَيْلَكَ يا مَرْوانُ! إِلَيْكَ عَنّي فَإِنَّكَ رِجْسٌ، وَ إِنَّا أَهْلُ بَيْتِ الطَّهارَةِ الَّذينَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلى‌ نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله فقال:

«إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً»؛ واى بر تو اى مروان! از من دور شو كه تو پليدى و ما از اهل بيت طهارتيم كه خداوند درباره آنان به پيامبر صلى الله عليه و آله وحى كرده است و فرمود: «خداوند مى‌خواهد پليدى و گناه را از شما اهل بيت دور كند و كاملًا شما را پاك سازد». [2]

[1]. فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 23- 24؛ مقتل الحسين خوارزمى، ج 1، ص 184- 185 و بحارالانوار، ج 44، ص 326 (با تفاوت).

[2]. احزاب، آيه 33.