توسّل داريم.

بسيارى از اين روايات مربوط به توسّل به شخص پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) است كه گاه قبل از تولّد و گاه بعد از تولّد و يا در حال حيات، و گاه بعد از رحلت آن حضرت مى‌باشد.

البتّه قسمت ديگرى هم مربوط به توسّل به غير پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) از رجال دين است.

اضافه مى‌كنم كه بعضى به صورت درخواست و دعاست و بعضى به صورت تقاضاى شفاعت در پيشگاه خدا و بعضى خدا را به مقام پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) خواندن. خلاصه تمام اقسام توسّل در اين روايات ديده مى‌شود به گونه‌اى كه راه را بر تمام بهانه‌جويان وهّابى مى‌بندد.

اكنون به چند نمونه از اين روايات توجّه كنيد:

1- توسّل آدم به پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) قبل از آن‌كه پيغمبر متولّد شود. «حاكم» در «مستدرك» و جماعت ديگرى از محدّثان، اين حديث را نقل كرده‌اند كه پيغمبر اكرم مى‌فرمايد: هنگامى كه آدم مرتكب آن خطاى خود شد، عرض كرد:

«يَا رَبِّ! أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّد لَمّا غَفَرْتَ لِى‌

؛ خدايا من تو را به حقّ محمّد (صلى الله عليه و آله) مى‌خوانم كه مرا ببخشى». خداوند عالم فرمود: تو محمّد را از كجا شناختى در حالى كه هنوز او را نيافريده‌ام؟!

آدم عرض كرد: پروردگارا! اين به سبب آن است كه وقتى مرا با