در اينجا سؤالاتى پيش مى‌آيد، از جمله:

1- چگونه مسح كردن بر پاها جايز نيست، ولى مسح بر كفش‌ها جايز است با اين كه هنگامى كه سخن از شستن پاها به ميان مى‌آيد، مى‌گويند پا آلودگى دارد، آن را بشوييد بهتر است، تا اين كه آن را مسح كنيد.

آيا مسح كردن كفش‌هاى آلوده، مى‌تواند جانشين شستن شود؟ بسيارى به تخيير ميان شستن پا و مسح بر كفش‌ها قائل شده‌اند.

2- چرا ظاهر قرآن مجيد را كه مى‌گويد سر و پاها را مسح كنيد، رها كرده و به سراغ مسح كفش‌ها رفته‌ايد؟

3- چرا روايات اهل بيت (عليهم السلام) را كه متّفقاً مسح بر كفش را نفى مى‌كند و پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) آنها را در كنار كتاب الله مايه نجات شمرده در نظر نمى‌گيريد؟

4- درست است كه رواياتى از پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) وارد شده كه آن حضرت مسح بر كفش كردند، ولى در مقابل آن روايات معتبرى نيز داريم كه مى‌گويد پيغمبر اكرم (صلى الله عليه و آله) پاها را مسح مى‌فرمود، چرا به هنگام تعارض روايات به سراغ آيه قرآن نمى‌رويم و آن را حاكم در اين اختلاف روايات نمى‌كنيم و مرجع قرار نمى‌دهيم؟

و هر قدر در اين مسأله بيشتر غور و بررسى كنيم به شگفتى‌هاى بيشترى برخورد مى‌كنيم:

در كتاب «الفقه على المذاهب الاربعه» مى‌خوانيم: مسح بر كفش‌