براى تبليغ به سوى قوم خود بازگشتند. [1]

2- «ابن عباس» مى‌گويد: «پيامبر صلى الله عليه و آله مشغول نماز صبح بود، و در آن تلاوت قرآن مى‌كرد، گروهى از جنّ كه در صدد تحقيق از علت قطع اخبار آسمان‌ها از خود بودند، صداى تلاوت قرآن محمّد صلى الله عليه و آله را شنيده، گفتند: علت قطع اخبار آسمان از ما، همين است، به سوى قوم خود باز گشتند و آنها را به سوى اسلام دعوت كردند». [2]

3- بعد از وفات «ابو طالب»، كار بر رسول خدا صلى الله عليه و آله سخت شد، به سوى «طائف» عزيمت فرمود: تا يارانى پيدا كند، اشراف «طائف» شديداً او را تكذيب كردند، و آن قدر از پشت سر سنگ به او زدند كه خون از پاهاى مباركش جارى شد، خسته و ناراحت به كنار باغى آمد، و سرانجام غلام صاحبان آن باغ، كه نامش «عداس» بود، به حضرت ايمان آورد.

پيامبر صلى الله عليه و آله به سوى «مكّه» باز مى‌گشت، شبانه به نزديكى نخلى رسيد، مشغول نماز شد، و در اينجا بود كه گروهى از «جنّ» از اهل «نصيبين» يا «يمن» از آنجا مى‌گذشتند، صداى تلاوت قرآن حضرت را در نماز صبح شنيدند و ايمان آوردند. [3]

نظير همين شأن نزول‌ها را جمعى از مفسران در آغاز سوره «جنّ» نيز آورده‌اند.

ولى، شأن نزول ديگرى در اينجا آمده كه با آنها متفاوت است و آن اين كه: از «عبداللَّه بن مسعود» پرسيدند: آيا كسى از شما ياران پيامبر صلى الله عليه و آله، در حوادث شب جنّ خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله بود؟

گفت: احدى از ما نبود، ما شبى در «مكّه» پيامبر صلى الله عليه و آله را نيافتيم، هر چه جستجو كرديم اثرى از او نديديم، از اين ترسيديم كه پيامبر صلى الله عليه و آله را كشته باشند، به جستجوى حضرت در دره‌هاى «مكّه» رفتيم، ناگهان ديديم از سوى كوه «حرا» مى‌آيد.

[1] «تفسير على بن ابراهيم قمى»، طبق نقل «نور الثقلين»، ج 5، ص 19 (با تلخيص).

[2] «صحيح بخارى» و «مسلم» و «مسند احمد» مطابق نقل «فى ظلال القرآن»، ج 7، ص 429 (با تلخيص).

[3] «مجمع البيان»، ج 9، ص 92 و «سيره ابن هشام»، ج 2، ص 62 و 63 (با تلخيص).