باز، مدتى از تكرار اين سؤال، خوددارى كردند و بار سوم به سراغ «سلمان» آمدند و همان درخواست را تكرار كردند، در اين هنگام، آيه مورد بحث نازل شد (و آنها را مؤاخذه كرد كه: آيا موقع آن نرسيده است كه در برابر نام خدا خشوع كنيد و از اين سخنان دست برداريد).

در شأن نزول ديگرى، آمده است: ياران پيامبر صلى الله عليه و آله در «مكّه» در خشكسالى و زندگى سختى به سر مى‌بردند، هنگامى كه مهاجرت كردند به فراوانى و نعمت رسيدند وضع آنها دگرگون شد، و قساوت بر قلوب عده‌اى چيره گشت، در حالى كه لازم بود، بر ايمان و يقين و اخلاص آنها، به خاطر مصاحبت با قرآن افزوده شود (آيه فوق نازل شد و به آنها هشدار داد). [1]

پاره‌اى از شأن نزول‌هاى ديگر نيز، در زمينه اين آيه، به چشم مى‌خورد كه چون حكايت از «مكّى» بودن آيه مى‌كند، قابل اعتماد نيست، زيرا مشهور اين است كه تمام اين سوره در «مدينه» نازل شده است.

ا 28 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ ا 29 لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلى‌ شَىْ‌ءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ أَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ‌

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و به رسولش ايمان بياوريد تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد كه با آن (در ميان مردم و در مسير زندگى خود) راه برويد و گناهان شما را ببخشد؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است.

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيه مورد بحث؛ «قرطبى»، ج 17، ص 249- در «تفسير درّ المنثور» نيز شأن نزول‌هائى از جمله شأن نزولى شبيه به شأن نزول دوم آمده است (درّ المنثور، ج 6، ص 175)؛ «بيضاوى» نيز در تفسير خود (انوار التنزيل) اين شأن نزول را آورده.