مؤمن بود) تا به نزديكى نخلى در دل شب رسيد، مشغول نماز شد، گروهى از جن از اهل «نصيبين» يا «يمن» از آنجا مى‌گذشتند، صداى تلاوت قرآن او را در نماز صبح شنيدند، گوش فرا دادند و ايمان آوردند». [1]

[1] «مجمع البيان»، ذيل آيات مورد بحث- اين داستان را «ابن هشام» نيز در تاريخ خود «السيرة النبوية» با كمى تفاوت آورده است (ج 2، ص 284).